دکوراسیون منزل - پنت هاوس ترای بکا

پنت هاوس ترای بکا

چیدمان مبلمان ، دکوراسیون داخلی و تبدیل فضای پنت هاوسی که در خیابان سنگفرش شده ی ترای بِکا قرار داشت به محیطی دلپذیر و هنرمندانه، پروژه ی موفق دیگری بود که در کارنامه ی سوابق خواهران حریری ثبت شد. این خانه ی دو طبقه، با مساحت 280 متر مربع، در سال 1930 در طبقه ی دوازدهم یک ساختمان مسکونی ساخته شده بود. این پنت هاوس یک سکوی 50 متر مربعی در بام و یک پنجره ی نورگیر در فضای ورودی دارد و علاوه بر آن، نور زیادی هم از سایر پنجره های بزرگ آن به داخل اتاق ها تابیده می شود.

هدف طراح دکوراسیون داخلی در این پروژه تنها مبله کردن ساختمان با اصول صحیح دکوراسیون منزل و زیبایی شناسی مورد پسند کارفرمای هنردوست بود که مایل بود در محلی با پلان باز زندگی کند و ورودی رسمی آن، گویای فضای گالری مانند خانه باشد.

ورودی وسیع خانه با سه دیوار مجزا، پذیرای مهمانان و وارد شوندگان به خانه است. یک دیوار خاکستری تیره در مقابل آن قرار دارد که در پشت این دیوار، فضای آشپزخانه تعبیه شده است. تصویر بزرگی از عکاسی پیتر لِک تحت عنوان "جریان بی پایان" و نیمکتی تندیس وار از چوب قهوه ای سوخته با روکش چرمی، اولین اِلِمان های هنرمندانه ای است که در بدو ورود به خانه دیده می شوند. در ایندکوراسیون منزل ، یک کمد شرقی، که متعلق به مجموعه ی صاحب خانه است، در مقابل دیوار کرم و دو مجسمه ی دو متری از مجموعه ی فیلیپس، به سبک کارهای جاکومتی، در مقابل دیوار سبز رنگ گذاشته شده است.

از دیگر خصوصیات این طراحی دکوراسیون داخلی هنرمندانه این است که در بالای فضای ورودی، یک پنجره ی نورگیر ، نور و گرمای لطیفی را به داخل هدایت می کند. پس از خوش آمد گویی این آثار هنری زیبا، وارد فضای نشیمن و پذیرایی می شویم. تفکیک این دو فضا به صورت بصری و حسی، با الیاف، رنگ ها و متریال هایی است که در هر کدام از آنها استفاده شده و فضای باشکوه و صمیمانه ای در فضای خانه ایجاد کرده است. مبل L شکل بزرگ در نشیمن روکشی پارچه ای دارد که به رنگ بنفش بادمجانی است و با چندین کوسن ابریشمی و رنگین تزئین شده است. یک مجسمه ی شیشه ای اثر جیمی هریس روی یک میز قهوه خوری فندقی رنگ، که پولیش کرم خورده، گذاشته شده است. شومینه ای از سنگ مرمر در دیوار اصلی نشیمن و دو گلدان شیشه ای، که اینها نیز کار هریس هستند، روی طاقچه ی بزرگ و سنگینی از چوب گردو، در بالای آن قرار گرفته است. در ورای دو پنجره ی بزرگ فرانسوی در طرفین شومینه، تراس را میتوان دید.

وجود تراس به وسعت اتاق نشیمن افزوده و دکوراسیون منزل را به فضای بیرون از محیط بسته ی خانه با پوششی از تخته های چوبی در دیوارها و سکو کشیده است. طراحی فضای سبز تراس شامل باغچه ای چمن کاری شده است که به گیاهان بامبو، درخت تاک و گلهای سرخ آراسته شده و کنج آرامش بخش و مقدسی را در میان برج های بلند و هیاهوی شهری نیویورک ایجاد کرده است. پلکانی که در دکوراسیون داخلی گالری ورودی پنت هاوس قرار دارد، مسیر دسترسی به طبقه ی پایین و فضاهای خصوصی خانواده است که شامل اتاق بزرگ صاحب خانه و متعلقات آن با مبلمان و کمدهای سفید لاکی، اتاق کودک و اتاق پیانو/نشیمن می شود.

یک کتابخانه نیز در زیر پلکان طراحی شده است. اتاق تلویزیون/خانواده، در طبقه ی بالاست و دو کاربری دارد: والدین، اوقات فراغت، و مهمانان، شب را در آنجا سپری می کنند.

 منبع: دکوراسیون داخلی شاه توت

منبع: مجله هنر معماری 26 به نقل از تیم طراحی حریری و حریری

دکوراسیون داخلی رستوران بنکیو

طراحی از دفتر دِآ : نادر تهرانی و مونیکا پانس دِلئون                                 BANQ Rectaurant

بوستن، ماساچوست، امریکا، 2008

نیازهای برنامه و دکوراسیون داخلی رستوران بنکیو به مساحت 325 متر مربع تنها شامل یک اتاق غذاخوری خصوصی بود که میتوانست محصور باشد. بخشی از فضای دکوراسیون داخلی با نیمکت های طویلی با قابلیت جادهی 20 نفر اشغال شده و اتاق مخصوص نوشیدنی و یک فضای استراحت / کافه ی مجزا نیز در طراحی داخلی پیش بینی شده است.

طی بازدید از فضای اولیه و ملاقات با مشتریان، معماران و طراحان دکوراسیون داخلی دریافتند که بنا از سیستم های سازه ای و مکانیکی ای بهره مند است که امکان ترکیب با فضاهای داخلی را دارد. شاید ساده ترین  راه حل میتوانست این باشد که سقف، داکت ها و لوله کشی را به رنگ سیاه در آورند تا به این ترتیب محو و از دیدرس پنهان شوند، ولی هزینه ی ساخت و ساز تقریبا 5/1میلیون دلاری ( به جز تجهیزات آشپزخانه ) به آنها اجازه داد تا دست به اقدام جالب تری بزنند. نادر تهرانی می گوید سوالی که برای تیم دِآ مطرح شد این بود که "چطور همه چیز را به سمت جلو پیش برده و چنان کنترل کنیم که هم از مزیت ارتفاع بهره مند شویم و هم بیشترین انعطاف پذیری را به پلان و دکوراسیون رستوران بدهیم؟"

وی پاسخ را هنگامی که در حال عبور از فرودگاه شیفول آمستردام بود یافت. او دید که سیستم فلزی سقف این فرودگاه به عنوان زورقی قابل رؤیت و پنهان کننده ی زیرساخت های پشت خود عمل می کند. به جای فلز، معماران و طراحان دکوراسیون داخلی سیستم عجیبی از تخته های چندلای درخت غان بالتیک را به روش CNC milling ساختند. به منظور به کار گیری تاسیسات به جای چشم پوشی از آنها، معماران آنها را تبدیل به بسته های کوچک کردند. حرکت موجی سقف کاذب ، هنگامی که پیرامون خود را می پوشاند و به ستون ها، اتاق نوشیدنی، سیستم آبپاش، داکت ها، پنجره ها و حتی علائم خروج می رسد، خود را بهتر نشان می دهد.

یکصد و شصت و هشت تخته سه لای شیاردار (هر یک مشتمل بر چهار تا ده جزء سازنده) توسط گیره های فلزی در طول سقف رستوران آویخته شده و از جلو به عقب اتاق ادامه می یابند. هیچ دو قطعه ای شبیه به هم نیستند. ضخامت این خطوط شیاردار از سه سانتیمتر در نزدیکی دیوارها تا 15 سانتیمتر در وسط و 45 سانتیمتر در اطراف اتاق نوشیدنی و ستون ها تغییر می کند. فضای میان این خطوط نیز از حدود 23 سانتیمتر در مرکز رستوران تا 5/7 سانتیمتر در اطراف ستون ها متغیر است و ریتمی از تراکم و گشودگی را در دکوراسیون داخلی به وجود می آورد. کفسازی ها، رومیزی ها و نیمکت ها هم زمینه ای راه راه در دکوراسیون رستوران و در طول اتاق غذاخوری به وجود می آورند و به طور بصری آن را از سالن استراحت جلوی ساختمان جدا می کنند. در سالن استراحت، بخش کافه، کفسازی و رومیزی ها از چوب تیره ی درخت گردو ساخته شده اند و جلوه زیبایی به دکوراسیون داخلی فضا می بخشند.

قسمت اتاق غذاخوری خصوصی رنگ سبز به بخش های چوبی داخلی و در دیواره ی مات اعمال شده و یک جداره ی رزین در جایگاه انتظار تعبیه شده است. در خلال آفریدن یک چشم انداز داخلی متمایز، سقف به عنوان نقطه ای مقابل به فضاهای خارجی در نظر گرفته شد. تهرانی در خصوص ارتباط میان سقف و نما می گوید: "بیشتر بر اساس ناهماهنگی است تا یکپارچگی."

دفتر معماری دِآ در ترکیب طرحی مجهز به امکانات مالی خوب با یک روح جسور توانست بیشترین کارکرد را از سیستم ساده ی ظریف موجود ببرد. معماران در اقدامی منحصر به فرد، طی فرایند پنهان کردن سیستم مکانیکی و تامین صفحه ی آکوستیک به منظور تقلیل صدا برای کاربران، هویت میژه ای به دکوراسیون رستوران بخشیدند، در حالی که زیرساخت را هم از دید پنهان کرده و به طرزی نمایشی حالتی از حرکت به آن دادند. رستوران بنکیو یک معماری توأم با دکوراسیون داخلی فوق العاده را پیش روی شما قرار می دهد که به اشتیاق در صدد جلب توجه شماست و هرگز به مهمانانش اجازه نمی دهد جایی که در آن هستند را فراموش کنند. این رستوران با ظاهری نمایشی دست به خلق فضایی زده که صرف غذا در آنجا واقعا تجربه ای لذت بخش باشد.

منبع: سایت دکوراسیون داخلی شاه توت به نقل از مجله هنر معماری

بازسازی ساختمان دوبلکس قدیمی

این پروژه بازسازی ساختمان دوبلکس قدیمی مربوط به آپارتمانی دوبلکس است که در یک ساختمان قدیمی سی ساله با بافت قدیمی و کهنه در منطقه گالیسیای مادرید قرار داشت و از نظر بازسازی ، یک دگرگونی کامل بود. آپارتمان مذکور که معماری نمادین دهه هشتاد را دارد که در اسپانیا سرایت کرده بود، چهار طبقه ی دوبلکس و در هر طبقه ، دو واحد مسکونی دارد. خانه ی بازسازی شده در طبقه ی آخر این ساختمان است.

بنایی کهنه ، با ظاهری فرسوده که گویا از زمانی که به منظور سکونت افراد مورد بهره برداری قرار گرفته بود تا کنون بازسازی و ترمیم نشده است. کلیشه ی کهنه گرای قدیمی در دکوراسیون داخلی و چیدمان مبلها و صندلی هایی که به طرز ناشیانه و ناراحتی کنار هم چیده شده یا روی هم قرار گرفته بودند ، دیده می شد و تلاش های اندکی که بعدا در اصلاح و مرتب کردن دکوراسیون داخلی این فضا انجام داده بودند برای بازسازی ساختمان و زیباتر کردن محل، کفایت نمیکرد.

تردیدی وجود نداشت که این بنا و این آپارتمان نیازمند یک تغییر بزرگ و کارشناسی در طراحی ، دکوراسیون منزل ، نورپردازی و کاربری ها بود و در پایان، نتیجه بسیار رضایت بخش بود.

در ورود به این آپارتمان 250 متری ، پس از طراحی دکوراسیون داخلی و بازسازی ساختمان ، نقاشی هایی با رنگ مایه های ملایم آبی، خاکستری و زرد اث مرسدس رودریگوئز دیده میشود که طرح ها و رنگ های آنها با فرم طراحی داخلی و المان های به کار رفته در خانه، فرش ابریشمی خاکستری رنگ و گوی های ساخت شرکت اِی-سه رو ، که در دو جانب مبلها قرار دارند، نیز بسیار هماهنگ است. اندک تفاوت رنگی تزئینات ذکر شده که در فضای خانه اعمال شد، علاوه بر هماهنگی با یکدیگر و فرم دکوراسیون منزل ، رنگ سفید حاکم در خانه را شکسته و تنوع لطیفی که ضروری بود را ایجاد کرده ایند. شکافی که در طراحی سقف کاذب وجود دارد ، باعث میشود تا نور طبیعی از میان پنجره ی نیم گردی که بالای در نصب است، به داخل خانه تابیده شود.

راهروی عریض ورودی ، که عمومی ترین فضاست، از یک طرف به اتاق غذاخوری بزرگ راه دارد و از جانب دیگر آن، سرویس دستشویی و سوئیتی شامل یک اتاق خواب، حمام و آشپزخانه قرار دارد که مهمانان یا خدمه میتوانند در آنجا اقامت کنند. در مقابل، اما، پلکانی را میبینیم که بی شباهت به یک مجسمه ی هنری نیست و کاربر را به سمت فضاهای خصوصی در طبقه ی پایین هدایت می کند.

در نشیمنی که تلویزیون در آن قرار دارد نیز، مانند سایر بخش های خانه ، رنگ سفید غالب است و تنها تضاد رنگی در چند قطعه از مبلمان فیلی رنگ و تزئیناتی که رنگ های تیره دارند، تعادل و تنوع فضا را حفظ کرده است؛ کنسول بزرگی به رنگ سیاه لاکی و گل های زینتی سرخ و بنفش رنگ، هر دو ساخت شرکت طراح هستند.

با پایین رفتن از پلکان تندیس وار وارد فضاهای خصوصی خانه می شویم: اتاق خواب اصلی با حمام و رختکن اختصاصی و دو اتاق خواب دیگر که آنها کمد دیواری ندارند.

جای تردید نیست که شرکت طراح در بازسازی ساختمان و بهبود نورپردازی فضای داخلی و دکوراسیون منزل بسیار موفق عمل کرده و انتخاب رنگ سفید در دیوارها و کف و به عنوان رنگ غالب در مبلمان برای بزرگتر و روشن تر نشان دادن فضا و همچنین تأکید بر اندک بخشهایی که رنگ متفاوتی دارند، بسیار موثر بوده.

 منبع: دکوراسیون داخلی شاه توت

منبع: مجله هنر معماری 26

دکوراسیون منزل خانه های زیرزمینی

گروه معماران " انجمن دیوار چین " در رابطه با دکوراسیون منزل خانه های زیرزمینی خانه ای را طراحی کرده اند که نسبت به تعامل رابطه ی فضای درون – بیرون رویکردی کاملا متضاد داشت. دکوراسیون منزل «خانه ی سوئیت کیس» به معنی چمدان که گری چانگ، بنیان گذار موسسه معماری و طراحی صنعتی اِج دیزاین (EDGE Design)، در سال 2002 در هنگ کنگ طراحی و دکوراسیون داخلی کرد به جای اینکه در تعامل با فضای باز باشد، مانند یک عنصر پنهانی و مرموز با فضای زیرِ زمین در ارتباط است. این خانه ای ست که به اصطلاح باید کشف و رمزگشایی شود و مانند هر خانه ی دیگری تمام زوایا و جزئیات نما و فضای درونی و دکوراسیون داخلی خود را به راحتی بروز نمی دهد. درهای بزرگ این خانه در کف قرار دارند و رو به فضاهای وسیع غذاخوری، حمام و انبار باز می شوند.

مانند یک جعبه ی جواهرات یا صندوق مهمی که برای پنهان نگه داشتن وسایل ارزشمند استفاده می شود، این خانه و دکوراسیون داخلی آن نیز لایه های پنهانی زیادی دارد که باید با صرف زمان و دقت زیاد آنها را پیدا کرد. گری چانگ با ایجاد فضایی رمزآلود، با ایجاد سانسورهای بصری و در خفا قرار دادن ها سعی در خلق ایجاد فضایی خیال انگیز و دکوراسیون منزل رویایی نموده است.

خانه ی چوبی سوئیت کِیس با الوارهای طویل و مستحکم خود، مقیاس و ارگونومی انسانی را لحاظ کرده و خارج از آن هیچ عاملی وجود ندارد که به دید بصری یا حسی ِ کاربر از عمق و وسعت فضا کمک کند. تنها همین خانه است که دیده و احساس می شود، با اتاق هایی که مانند حفره هایی مدفون در زیرِ زمین هستند، از بیرون اصلا دیده نمی شوند و متقابلا به بیرون هم دید ندارند. بنایی که با چنین ایده خلاقانه ای طراحی و ساخته شده و تا حدی یادآور بازیگوشی های بچه گانه و میل به سرکشی در اطراف و کشف گوشه های پنهان خانه ها است، از طرفی شبیه به سلول و از منظر دیگر (به علت نحوه ی باز شدن در اصلی ورود به خانه که در کف قرار دارد و پلکان کرکره ای آن) شبیه به اتاق های زیر شیروانی ست که همیشه محلی منزوی و رمزآلود بوده است.

همیشه ایجاد دکوراسیون منزل با فضایی گرم و کنجی صمیمی در قسمتی از فضای نیمه عمومی خانه های بزرگی که معمولا افراد زیادی در آنجا رفت و آمد می کنند یکی از دغدغه های طراح داخلی است که اگر رعایت نشود به راحتی می تواند خانه را تبدیل به محیطی سرد و بی روح کند. حال همین استراتژی در خانه ای به مساحت تنها 75 متر مربع به کار رفته است. آتلیه باؤ-واؤ که در سال 1992 و در توکیو ژاپن تاسیس شد و به نگرش انتزاعی و خلق نامتعارف فضاها معروف است، در پروژه خانه ی جی.اِی.ای (GAE) دست به ابتکار جالبی زد. در قسمت مرکزی این خانه که در سال 2003 برای آکیرا و میوکو ناگِی طراحی و دکوراسیون شد، اتاق کار و مطالعه قرار دارد اما محدوده ی این فضا در کف خانه به عمق فرو رفته، گویا در حال غرق شدن و پایین رفتن است؛ فضایی عالی برای آکیرای روزنامه نگار که هم کنج خلوت خود را برای تمرکز و خوب نوشتن در اختیار داشته باشد و هم وجود همسرش را در نزدیکی خود احساس کند.

دکوراسیون داخلی این فضا با دیوارهای این بخش از خانه، که مانند گودالی در عمق زمین فرو رفته و فاقد سقف است، با قفسه هایی انبوه از کتاب و مجلات پوشیده شده است: هم کتابخانه است و هم دفتر کار. مدیران جوان آتلیه، یوشیهارو تسوکاموتو و مومویو کایجیما، این خانه را به عنوان جرئی از سری پروژه های خود، که عنوان “Pet Architecture” را به آنها داده اند، در شهر پر ازدحام توکیو ساخته اند که در همه ی آنها، مانند خانه ی جی.اِی.ای ، فضاهای کوچکی در دکوراسیون داخلی ساختمان وجود دارد که به علت کمبود جا ، بسیار کاربردی ست و به علاوه، مصداق همان محو شدن تدریجی مرزها و ادغام فضاها در دنیای امروزی هم هست. مزیت اصلی زندگی و کار در خانه هایی که با ایدئولوژی تفکیک/ادغام فضاها و دکوراسیون منزل ساخته شده اند، این است که هم تنهایی و سکوت لازم برای فعالیت و تمرکز کاری را در اختیار دارید و هم در کنار سایر اعضای خانواده به سر میبرید، هم در خانه هستید و هم محیط کار مطلوبتان را در نزدیکی خود دارید؛ در ضمن به شیوه ی خلاقانه ای هم از فضا حداکثر استفاده را کرده اید.

در بخش مقالات سایت میتوانید مقاله های مربوط به دکوراسیون داخلی ، دکوراسیون منزل ، دکوراسیون اداری و بازسازی ساختمان را مطالعه نمائید. لطفا در صورت استفاده از مطالب، لینک سایت را به عنوان منبع درج نمائید.

منبع: سایت دکوراسیون داخلی شاه توت به نقل از مجله هنر معماری